Bazen kaza yapan bir sürücünün dediği gibidir hayat.. "Her şey bir anda oldu. Ne yapacağımı bilemedim.."

Hiçbir yağmur sonsuza dek sürmez.. Gökkuşağına ulaşmak istiyorsan, yağmura katlanmak zorundasın..

Yaşamak; sığındığın limanda fırtınanın geçmesini beklemek değil, fırtınaya meydan okuyarak dalgalarla başa çıkmaktır.

Daldaki son yaprak gibi asi rüzgara direnmektir yaşamak..

Sakin ol be hayat.. Konuşarak halledebiliriz. Hırpalamana ne gerek var..

Ben müsaitim ama, hayat çok meşgul galiba.. Hiç arayıp sorduğu yok..

Bence gündüzleri ayakta uyutulduğumuz için, geceleri uykumuz gelmiyor..

Ayıp oluyor be hayat.. Yanaklarımızı sıkmak varken, canımızı sıkman hiç hoş değil..

Yorulduk be hayat.. Müsait bir yerde dursan da, azıcık dinlensek..

Söylesene be hayat! Sen yüzümüze güldün de, biz surat mı astık..

Yaşatarak öğretiyor her şeyi hayat..

En kötüsü de, insanın yaşadıklarına katlanmak zorunda kalması. Mutluluk maskesini takıp, yaşıyormuş gibi yapması..

Tespih gibidir hayat dediğin.. Dertliyken çekmesini, neşeliyken sallamasını bileceksin..

Sen istediğin kadar yeşil ışık yakma be hayat..

Hayat dediğin üç şeyden ibaret..

Öyle bir haldeyiz ki ; dışımız günlük güneşlik, içimiz hüzünlü bir sonbahar..

Okuduğum en sürükleyici kitaptı "HAYAT".. Ve hala sürüklüyor..

Ey hayat!! Hala pes etmemişsek ve hala gülümseyerek bakıyorsak sana, bil ki zafer bizimdir..

Toz pembedir aslında hayat dediğin..

Gizemli bir yolculuktur hayat. Kimi ömrünün yettiği yere kadar gider, kimi hayallerinin bittiği yere..