Herkes birer oyuncudur..

Herkes bir oyuncudur aslında, hayat dene şu dar sahnede..
Yönetmeni bellidir ama, senaryoyu bilemezsin...

Tek başına..

Lafa gelince eş,dost çoktur ama, herkes tek başına direnir hayata...

Bedelli mutluluk

Bedelli mutluluk diye bir şey çıksa da,
parası neyse verip biz de mutlu olsak...

Söz vermeyin..

Söz vermeyin, güven verin ki; söz vermenize gerek kalmasın...

Ben de niye evde kaldı diyordum..

                                                   -Bak şu domates kabuğunu görüyor musun?

                                                               -Aa evet kısmet mi o ?

Yok!Öküz gibi kirli fincanda kahve yapıp içirmişsin bize!

Ben de niye evde kaldı diyorudum bu!

-Vallahi senin falların çıkıyor Nuran Abla!

Kimine uzağımdır ben,kimine çok yakın...

Kimine uzağımdır ben, kimine çok yakın..
Kimine içim ısınmaz, kimi içime sığmaz..
Kimi mecburiyetimdir, kimi servetim..
Kimi gülen yüzüm, kimi ömrüme zulüm..
Kimileri canım, sol yanım,
Kimileri sabrım, sanki imtihanım..

Derler ya;

Derler ya; Ağaçtan düşen yaprak rüzgarın oyuncağı olurmuş. Hayatla mücadelen tutunduğun daldan düşene kadardır. Sonrası ; rüzgar nereye, sen oraya...