Sevmek de hayata dair, en az sevilmek kadar..Mutluluk da hayata dair, hüzünlü kalp sancıları kadar.. Baharın coşkusu da hayata dair, kışın ayazı kadar.. ve umut da hayata dair, karanlıkta savrulmak kadar..

Hayat dediğin bir panayır yeri.. Kimimiz cambaz, kimimiz hokkabaz..Bir yanda güldüren aynalar.. Diğer yanda korku tünelleri, dönen dolaplar..

Öyle acımasız ki hayat, öyle acımasız ki insanlar.. Bir parça huzur ararken, bin parçaya bölünüyoruz..

Lafa gelince eş dost çoktur ama, herkes tek başına direnir hayata..Ve hayat her zaman şöyle söyler;" kendi başının çaresine kendin bak dostum, kimseden fayda yok sana.."

Bazen böyledir işte.. Sen kıymet verirsin, o hayatını kıyamete çevirir..

Mahallemizin MOBESE Kameraları..

Okuduğum en sürükleyici kitap "HAYAT"tı.. Ve hala sürüklüyor..