Hayat dediğin bir panayır yeri.. Kimimiz cambaz, kimimiz hokkabaz..Bir yanda güldüren aynalar.. Diğer yanda korku tünelleri, dönen dolaplar..

Öyle acımasız ki hayat, öyle acımasız ki insanlar.. Bir parça huzur ararken, bin parçaya bölünüyoruz..

Lafa gelince eş dost çoktur ama, herkes tek başına direnir hayata..Ve hayat her zaman şöyle söyler;" kendi başının çaresine kendin bak dostum, kimseden fayda yok sana.."

Bazen böyledir işte.. Sen kıymet verirsin, o hayatını kıyamete çevirir..

Mahallemizin MOBESE Kameraları..

Okuduğum en sürükleyici kitap "HAYAT"tı.. Ve hala sürüklüyor..

Sonra dedim ki kendime; "Boş ver be dostum. Gülümse, mutlu görün ve hiçbir şey olmamış gibi davranmaya devam et.."

Resim yazısı ekle